Minber Üzerinde Hikmetle Vaaz Veren Yalancılar Olacak

Ka’b b. Ucre radıyallahu anh’den: “Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem yanımıza çıkageldi ve şöyle buyurdu:

إِنَّهَا سَتَكُونُ عَلَيْكُمْ أُمَرَاءُ مِنْ بَعْدِي يُعْطُونَ بِالْحِكْمَةِ عَلَى مَنَابِرَ، فَإِذَا نَزَلُوا اخْتَلَسْتَ مِنْهُمْ، وَقُلُوبُهُمْ أَنْتَنُ مِنَ الْجِيَفِ، فَمَنْ صَدَّقَهُمْ بِكَذِبِهِمْ وَأَعَانَهُمْ عَلَى ظُلْمِهِمْ فَلَيْسَ مِنِّي وَلَسْتُ مِنْهُ وَلَا يَرِدُ عَلَى الْحَوْضِ، وَمَنْ لَمْ يُصَدِّقْهُمْ بِكَذِبِهِمْ وَلَمْ يُعِنْهُمْ عَلَى ظُلْمِهِمْ فَهُوَ مِنِّي وَأَنَا مِنْهُ وَسَيَرِدُ عَلَى الْحَوْضِ

“Şüphesiz benden sonra üzerinize bazı idareciler olacak, minberler üzerinde hikmetle vaaz ederler, indikleri zaman ise hikmet kaybolup gider. Kalpleri leşten daha kokuşmuştur. Kim onların yalanlarını tasdik ederse ve zulümlerine yardım ederse benden değildir, ben de ondan değilim. O, havzıma gelemez. Kim de onların yalanlarını tasdiklemez ve zulümlerine yardım etmezse o bendendir, ben de ondanım. O havzıma gelecektir.”

Taberanî Mu'cemu'l-Kebîr (19/160) İsnadı sahihtir.

Kınanan Özelliklerinden Birisi

Ebu Hureyre radıyallahu anh'den: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

 ثُمَّ يَخْلُفُ قَوْمٌ يُحِبُّونَ السَّمَانَةَ، يَشْهَدُونَ قَبْلَ أَنْ يُسْتَشْهَدُوا

".... onlardan sonra bir kavim gelecektir ki, semizliği sevecekler, kendilerinden şahitlik talep edilmeden şahitlik yapacaklardır.”

Muslim (2534)

Semizliği/şişmanlığı sevecekler sözünden kasıt: Müslümanların dertleriyle ilgilenmeyip çok yeme içmeyi sevmeleridir.  

Yüze Karşı Münkeri Tasdik Edip, Gıyapta İnkar Etmenin Nifaktan Oluşu
Ömer b. Abdillah’tan:

 

أَنَّ عَبْدَ اللهِ بْنَ عُمَرَ لَقِيَ نَاسًا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِ مَرْوَانَ فَقَالَ: مِنْ أَيْنَ جَاءَ هَؤُلَاءِ؟ قَالُوا: خَرَجْنَا مِنْ عِنْدِ الْأَمِيرِ مَرْوَانَ قَالَ: وَكُلُّ حَقٍّ رَأَيْتُمُوهُ تَكَلَّمْتُمْ بِهِ، وَأَعَنْتُمْ عَلَيْهِ، وَكُلُّ مُنْكَرٍ رَأَيْتُمُوهُ أَنْكَرْتُمُوهُ وَرَدَدْتُمُوهُ عَلَيْهِ، قَالُوا: لَا وَاللهِ، بَلْ يَقُولُ: مَا يُنْكَرُ، فَنَقُولُ: قَدْ أَصَبْتَ، أَصْلَحَكَ اللهُ، فَإِذَا خَرَجْنَا مِنْ عِنْدِهِ قُلْنَا قَاتَلَهُ اللهُ، مَا أَظْلَمَهُ وَأَفْجَرَهُ قَالَ عَبْدُ اللهِ: " كُنَّا بِعَهْدِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَعُدُّ هَذَا نِفَاقًا لِمَنْ كَانَ هَكَذَا

“Abdullah b. Ömer radıyallahu anhuma Mervan’ın yanından çıkan bazı insanlarla karşılaştı ve: “Nereden geliyorsunuz?” dedi. Dediler ki: “Emir Mervan’ın yanından çıktık.” İbn Ömer radıyallahu anhuma: “Gördüğünüz her hakkı ona söyleyip bu hususta ona yardım ettiniz mi? Ve gördüğünüz her münkere karşı çıkıp bunu reddettiniz mi?” dedi. Onlar dediler ki: “Hayır vallahi! Bilakis münker şeyler söyledi, biz: “İsabet ettin. Allah seni ıslah etsin” dedik. Onun yanından çıkınca da: “Allah onu öldürsün. Ne zulümler yaptı! Ne kadar da günahkâr!” dedik.” İbn Ömer dedi ki: “Biz Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem zamanında böyle davranan kimse için bunu bir nifak sayardık.”

Ahmed (2/69) Tayalisi (2067) Bezzar (12/197) isnadı sahihtir. Benzeri: Buhari (6756)