5- KADIN DÜŞMANLIĞI
Kuran: Ben sizden erkek olsun, kadın olsun hiçbir çalışanın
ürettiğini boşa çıkarmayacağım. Hepiniz birbirinizdensiniz. (3-Ali İmran Suresi
195)
Hadis: “Kadınlar arasında iyi kadın, yüz tane karga arasında
alaca bir karga gibidir.” Buhari 9/1391
Zındık bu ayetin, bu hadise aykırı olduğu gibi bir zorlama
yorumla şöyle diyor: “Kuran, hayır üreten erkeğin de kadının da önünü açık
tutarken, hadisler kadının önünü kapamaktadır. Kadın konusu, Peygamber’e iftira
olarak uydurulan hadislerin en çok olduğu alanlardan birisidir.”
Cevap: Öncekle bu hadis Buhârî’nin veya Muslim’in sahihlerinde
yer almamaktadır. Lakin sahihtir. Metinde de ayete aykırı bir taraf yoktur. Çünkü
hadiste kadının sırf kadın olduğu için cennete girmekten engellendiği gibi bir
mana söz konusu değildir. Hadisin aslı şöyledir:
Umare b. Huzeyme dedi ki: “Biz Amr b. el-As radiyallahu
anh ile beraber bir hac veya umrede idik. Dedi ki: “Biz Rasûlullah sallallahu
aleyhi ve sellem ile beraber şu mıntıkada idik. Birden buyurdu ki:
انْظُرُوا هَلْ تَرَوْنَ شَيْئًا؟ فَقُلْنَا:
نَرَى غِرْبَانًا فِيهَا غُرَابٌ أَعْصَمُ أَحْمَرُ الْمِنْقَارِ وَالرِّجْلَيْنِ
فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مِنَ
النِّسَاءِ إِلَّا مَنْ كَانَ مِنْهُنَّ مِثْلَ هَذَا الْغُرَابِ فِي الْغِرْبَانِ
“Bakın, bir şey görüyor musunuz?” Biz dedik ki:
“Aralarında ayağı sekili ve gagası ve ayakları kırmızı olan
bir karganın da bulunduğu kargalar görüyoruz” dedik. Rasûlullah sallallahu
aleyhi ve sellem buyurdu ki:
“Kadınlardan cennete ancak karga sürüsü içinde şu karga
gibi az sayıda kadın girecektir.”[1]
Ebu Uzeynetus Sadefi radıyallahu anh’den Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki:
وَشَرُّ نِسَائِكُمُ الْمُتَبَرِّجَاتُ الْمُتَخَيِّلاَتُ وَهُنَّ الْمُنَافِقَاتُ
لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مِنْهُنَّ إِلاَّ مِثْلُ الْغُرَابِ الأَعْصَمِ
"Kadınların şerlisi kendini beğenip kibirlenen
ve (açılıp saçılarak) teberrüc yapanlardır. Onlar münafıktırlar. Bu yüzden
kadınlardan cennete girecek olanlar ayağı sekili karga gibi azdır."[2]
Görüldüğü üzere kadınlardan çok azının cennete girecek
olması, onların sırf kadın oldukları için değildir. Şayet kadın olmak cennete
girmeye mani olsaydı, o az sayıdaki kadın da cennete giremezdi. Bu durumun
sebebi, kadınların çoğunun Allah’ın hakları ile eşleri ve çocukları gibi
kulların hakları konusunda sorumluluklarını yerine getirmemeleri, bunu yerine
getirenlerin, sabır ve sebat gösterenlerinin az olmasıdır.
Ebu Selam el-Esved rahimehullah’tan: “Muaviye radiyallahu anh,
Abdurrahman b. Şibl’e mektup yazarak insanlara Rasûlullah sallallahu aleyhi ve
sellem’den işittiklerini bildirmesini istedi. O da halkı toplayıp şöyle dedi:
“Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu işittim:
إِنَّ الْفُسَّاقَ هُمْ أَهْلُ النَّارِ
قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَنِ الْفُسَّاقُ؟ قَالَ النِّسَاءُ قَالُوا يَا رَسُولَ
اللَّهِ أَلَسْنَ أُمَّهَاتِنَا وَأَخَوَاتِنَا؟ قَالَ بَلَى وَلَكِنَّهُنَّ إِذَا
أُعْطِينَ لَمْ يَشْكُرْنَ وَإِذَا ابْتُلِينَ لَمْ يَصْبِرْنَ
“Muhakkak ki Fussâk/günahkârlar cehennem halkıdırlar.” Dediler
ki: “Fussak/günahkârlar kimlerdir ey Allah’ın rasulü!” Buyurdu ki:
“Kadınlardır.” Dediler ki:
“Ey Allah’ın rasulü! Onlar annelerimiz ve kızkardeşlerimiz değiller mi?”
Buyurdu ki:
“Evet, lakin onlar kendilerine verildiğinde teşekkür etmezler, belaya
uğradıklarında sabretmezler.”[3]
Acaba yukarıdaki saçma sapan itirazı getiren zındığın bakış
açısıyla bakılırsa, “İnsanlardan şükreden azdır”, “İnsanların çoğu
iman etmezler” gibi ayetlerden, insanlık düşmanlığı yapıldığı gibi bir mana
mı çıkacaktı?
[1]
Sahih. Ahmed (4/197, 205) Hâkim (4/645) Ebû Ya'lâ (13/329) Abd b. Humeyd
(294)
[2] Sahih. Beyhaki
(7/82) İsmail el-İsbehani (Kıvamu’s-Sunne), Tergib ve Terhib (1527) Taberi
Tarih (11/590) İbn Hacer el-İsabe (7/9) Elbani Sahihu’l-Cami (3330)
Feyzu’l-Kadir (3/493) Muhlis el-Aşir (214/2) İbn Katan İhkâmu’n-Nazar (s.177)
Ebu Ubeyd Garibu’l-Hadis (3/101) Elbani es-Sahiha (1849) İbnu’s-Seken, Ebu Uzeyne’nin sahabe
olduğunu söylemiştir. Bkz.: İbn Hacer el-İsabe (7/7)
* Enes radıyallahu anh’den: Zehiratu’l-Huffaz (5682) Elbani
Adabu’z-Zifaf (s.16, 19)
[3]
Muslim'in şartına göre sahih. Abd b.
Humeyd (314) Ahmed (3/444) Ma’mer Cami (28-31) Hâkim (2/207) Beyhakî (2/17)
Mizzi Tehzibu’l-Kemal (17/166) el-Elbani es-Sahiha (366, 3058)
