Şeyh Mukbil rahimehullah’ın
öğrencilerinden Şeyh Salih b. Abdillah el-Bekri’ye şöyle soruldu:
“Bize Selefî menheci
özet olarak tarif eder misiniz? Allah size hayırlı karşılık versin.”
Cevap: Selefilik:
Allah’ın kitabına ve Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in sünnetine
sarılmaktır. Selefî menhec: Sahabe radıyallahu anhum’un üzerinde bulunduğu yol
olan; Kitap ve sünnete sarılmaktır. İşte selefi menhec budur. Bu, Allah
Subhanehu ve Teâlâ’nın Allah için ibadette ihlas ile birlenmesi, Allah’a
isimleri ve sıfatlarıyla; tahrifsiz, ta’tilsiz, tekyifsiz ve temsilsiz olarak
iman edilmesidir. (Tahrif: Allah’ın isim ve sıfatlarında lafız veya manayı
bozmaktır. Ta’til; lafız veya mananın iptal edilmesidir. Tekyif; şekil
belirlemektir. Temsil: mahluka benzetmektir.)
Selefilikte gruplaşma
yoktur. Batıl için toplanma yoktur. Allah onlara rahmet etsin, Selef; Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem’e tabi olur ve O’na uyarlardı. Bir selefiye Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem’in hadisi ulaştığı zaman: “İşittim ve itaat ettim”
der, hadisi kabul eder, ona şahsi görüş, kıyas, zevk, falan hocanın sözü, filan
başkanın görüşü veya falan alimin sözüyle itiraz etmez.
Salih selefin
zamanında – Allah onlara rahmet etsin – bulunmayan şeyler, sonradan
türetilmedir. Seleften birinin yapmadığı bir şeyle - mesela mevlid gibi - Allah’a
yakınlaşmaya çalışmak bidattir. Sahabe hizipçilik, (grupçuluk, particilik)
yapmamıştır, bu bir bid’attir. Dernekler de yine bid’attir. Sahabede dernekler
yoktu. Bu İslam düşmanlarının bir tuzağıdır. Buna ihtiyaç yoktur.
Fetva Tarihi:
01/02/2013 Link: http://www.albakre.net/play-184.html
