Sözlerin en doğrusu Allah'ın kelamı, yolların en hayırlısı Muhammed Aleyhisselam'ın yoludur. Dinde her sonradan çıkarılan şey bidattir.Her bidat sapıklıktır ve her sapıklık da cehennemdedir (Muslim no: 867)

Duâ

Duâ

Daru's-Sunne Neşidler

23 Ocak 2020 Perşembe

Sen Yine de Hatırlat

Allah Azze ve Celle:
وجادلهم بالتي هي أحسن
Onlarla en güzel olan şekilde tartış” buyurduğu gibi:
وليجدوا فيكم غلظة
Size bir sertlik bulsunlar” da buyurmuştur.
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:
ما كان الرّفق في شيئ إلا زانه
Rıfk (yumuşak davranış) bir şeyde bulunursa mutlaka onu süsler” buyurduğu gibi,
إذا رأيتم الرجل يتعزى بعزاء الجاهلية فأعضّوه بهنّ أبيه ولا تكنوا
Bir kimsenin cahiliyye ile övündüğünü görürseniz ona babasının şeyini ısırtın (babasının erkeklik organını ısırmasını söyleyin) ve bunu kinayeli söylemeyin” sözünü de buyurmuştur.
Nitekim Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem haricileri “cehennemin köpekleri” ve Kaderiyye’yi “Mecusiler” ve “zındıklar” diye isimlendirmiştir.
İmam Muslim, isnadıyla Salim b. Abdillah b. Ömer radiyallahu anhum’den rivayet ediyor:
عُمر أَنَّ أباهُ عبد الله بن عمر رضي الله عنهما قال سَمِعْت رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يقول لا تَمنعوا نِسَاءَكُمْ الْمَسَاجِدَ إذَا اسْتأْذَنّكمْ إلَيْهَا . فَقَالَ بِلاَلُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ: واَللّه لَنَمْنَعُهُنَّ, فأقبل عَلَيْهِ عَبْدُ اللَّهِ بْن عُمر فَسَبَّهُ سَبًّا سَيِّئًا, مَا سَمِعْته سَبَّهُ مِثْلَهُ قَطُّ قال: أُخبِرك، عَن رَسُول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَتقولُ: وَاَللَّهِ لَنَمْنَعُهُنَّ
“Babası Abdullah b. Ömer radiyallahu anhuma dedi ki: “Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in
Kadınlarınızı sizden mescide çıkmak için izin istediklerinde engellemeyin” buyurduğunu işittim.  Bunun üzerine oğlu Bilal b. Abdillah:
“Vallahi mutlaka onları engelleriz” dedi. İbn Ömer radiyallahu anhuma ona döndü ve daha önce hiç işitmediğim şekilde ona şiddetle sövdü. Sonra dedi ki:
“Ben sana Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’den haber veriyorum, sen ise vallahi engelleriz diyorsun!”
عامر بن شراحيل الشعبي رحمه الله حين سئل عن القياس فقال: أيرٌ في القياس
Büyük tabiî Amir b. Şerahil eş-Şa’bî rahimehullah’a kıyas hakkında sorulunca erkeklik organını zikrederek kıyasa sövmüştür.

Hasen el-Basrî rahimehullah’a: “Falan kimse heva ehlinden birinin cenazesini yıkadı” denilince dedi ki:
قيل لِلْحَسَنِ: إِنّ فلانا غسَّل رجُلا من أَهل الأهوَاء فَقال عَرِّفُوه أنَّه إِن مات لَم نُصَلِّ عَلَيْهِ
“Onu tanıtın (ki ondan sakınılsın)”, eğer ölürse onun cenaze namazını kılmayız.”
نظَر اِبْنُ سِيرِينَ إِلَى رجل مِن أَصحابِه في بَعْضِ مَحَالِّ اَلْبَصْرَةِ فَقَالَ لَهُ: يَا فُلانُ مَا تَصْنَعُ ها هُنا فَقال عُدْتُ فُلانًا مِنْ عِلَّةٍ, يَعْنِي رَجُلاً مِنْ أَهْلِ اَلأهْوَاءِ فَقال لَه اِبْنُ سِيرِينَ إِنْ مَرِضْتَ لَمْ نَعُدْكَ وَإِنْ مُتَّ لَمْ نُصَلِّ عَلَيْكَ إِلَّا أَنْ تَتُوبَ قَالَ تُبْتُ
İbn Sirin rahimehullah ashabından bir adamı Basra’da bir mahalde gördü ve ona dedi ki:
“Ey falanca! Burada ne yapıyorsun?” O da dedi ki:
“Falan kimseyi bir sebepten dolayı ziyaret ettim.” Yani heva ehlinden birinden bahsediyordu. İbn Sirin rahimehullah ona dedi ki:
“Eğer sen hastalanırsan seni ziyaret etmeyeceğiz, ölürsen cenaze namazını kılmayacağız, yahut tevbe edeceksin.” O da: “Tevbe ettim” dedi.
قال الْفضيل آكُلُ طَعام اَلْيهودِيِّ وَالنَّصْرَانِيِّ ولا آكُلُ طَعامَ صاحِبِ بِدْعَة
Fudayl b. Iyad rahimehullah dedi ki: “Yahudi veya Hristiyan birinin yemeğini yerim de bid’at sahibi birinin yemeğini yemem.”
وَقَالَ : مَنْ تَبِعَ جِنَازَةَ مُبْتَدِعٍ لَمْ يَزَلْ فِي سُخْطِ اَللَّهِ حَتَّى يَرْجِعَ
Yine dedi ki: “Kim bir bid’atçinin cenazesini takip ederse dönünceye kadar Allah’ın öfkesinde kalmaya devam eder.”
Bunları İbn Batta rahimehullah, el-İbane’de rivayet etmiştir.
Şeyh el-Ahdarî rahimehullah sufilerin zikrini niteleyen bir şiirinde şöyle demiştir:
وينبحون النبح كالكـلاب ..... طريقهم ليست على الصواب
وليس فيهم من فتى مطيع..... فلعنـة الله عـلى الجميـع
“Köpekler gibi havlıyorlar, yolları ise doğru değildir
Aralarında itaatkar bir genç yok, Allah hepsine lanet etsin.”
Allame selefî et-Tayyib el-Ukbî rahimehullah da heva ve bid’at ehli olan kabirci sufileri reddeden kasidesinde buna benzer ifadeler kullanmıştır.
Abdulmelik Ramazanî, Medariku’n-Nazar adlı kitabında şöyle demiştir: “Münkeri reddetmek ancak bir tür sertlikle mümkün oluyorsa, müslümanlara karşı dahi olsa bunu kullanmakta beis yoktur. Görmez misiniz Allah Teâlâ bunun için kıtali (savaşı) bile mubah kılmıştır. Kıtalden büyük sertlik yoktur: “
Eğer mü'minlerden iki gurup birbirleriyle vuruşurlarsa, aralannı düzeltin. Eğer biri diğerine tecavüz ederse, Allah'ın emrine donünceye kadar, tecavüz edenle savaşın” (Hucurat 9)
Nitekim mü’min, kendi kardeşine, düşmanına karşı olduğundan bile sert davranabilmektedir. Görmez misiniz Musa aleyhi's-selâm Firavuna karşı yumuşak konuşmakla emrolunmasına rağmen, öz kardeşi Harun aleyhi's-selâm’ın başından çekerek sürüklemiştir.
Şimdi bir kimse Tevhid ve Sünnet ehlini, “kardeşine karşı dilini sert kullanıyor, tagutlara karşı ise yumuşak konuşuyor” diye itham edebilir mi?
Bazen âlimler, kendi ashabı hata ettiği zaman onlara başkalarından daha sert davranırlar. Mesela Muaz radiyallahu anh insanlara namaz kıldırırken uzun tutunca  Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ona: “Sen fitneci misin ey Muaz!” demiştir. Buhârî ve Muslim rivayet etmişlerdir.
Buna karşın, mescidde idrarını yapmaya kalkışan bedeviye yumuşak ve lütufkar davranmıştır. Buhârî ve başkaları rivayet etmişlerdir.
Yine Usame b. Zeyd radiyallahu anh savaşta bir müşriği tevhid sözünü söylemesinden sonra öldürdüğü için Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: “Ey Usame! La ilahe illallah dedikten sonra onu öldürdün mü!” demiş ve bunu o kadar çok tekrar etmiştir ki Usame radiyallahu anh: “Keşke o günden önce müslüman olmamış olsaydım” demiştir! Bu sert nasihatten ibret alması sebebiyledir ki, Usame radiyallahu anh, Osman radiyallahu anh’ın öldürüldüğü fitne olayında elini çekmiş, evinden dışarı çıkmamıştır!
Bu nebevî terbiyeyi menhec edinmek bazıları tarafından hangi sebeple abes görülür oldu iyi düşünün! Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in: “Kim fitneye başını kaldırıp bakarsa kendisini onun içinde buluverir” uyarısını hiçe sayanlar, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in mübarek siyerinde, selefin mübarek menhecinde bu incelikleri fıkh edebilirler mi?
İhvanu’l-Muflisin’in zehirli ortamlarına ve hizipçi şâşa’âlarına yarsıyanlar, selefin menheci üzerinde sebat eden bir alim göremeyince, bilakis ilim vazifesini yüklenmiş oldukları halde, menfaatlerine râm olup bâtıla karşı kör ve sağır kesilerek bel’amlaşmış kimseleri “hiçbir alim böyle davranmıyor” diyerek, menhecde sebat edenleri kınıyorlarsa bu gayet doğal bir sonuçtur!
İbn Teymiyye rahimehullah şöyle demiştir: “Mü’min, diğer mü’mine karşı birbirini yıkayan iki el gibidir. Bazı kirler ancak bir tür sertlikle çıkar.”

Meclislerin Keffareti

Meclislerin Keffareti
"Subhâneka'llâhumme ve bihamdik ve eşhedu en lâ ilâhe illâ ente estağfiruke ve etûbu ileyk" (Taberani 10/164, el-Elbânî Sahîhu'l-Câmi (4487)