İstihâle; bir şeyin tabiat ve vasfının değişmesidir. Yağın
sabuna dönüştürülmesi veya kimyevî terkiplerle maddenin başka bir maddeye
çevrilmesi böyledir.
İlim ehli şarabın sirkeye dönüşmesi halinde onun temiz ve
kullanımının helal olacağı hususunda icma etmişlerdir.
Ömer radıyallahu anh şöyle demiştir:
لَا تَأْكُلْ خَلًّا مِنْ خَمْرٍ أُفْسِدَتْ حَتَّى يَبْدَأَ
اللَّهُ بِفَسَادِهَا وَذَلِكَ حِينَ طَابَ الْخَلُّ وَلَا بَأْسَ عَلَى امْرِئٍ أَصَابَ
خَلًّا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أَنْ يَبْتَاعَهُ مَا لَمْ يَعْلَمْ أَنَّهُمْ تَعَمَّدُوا
إِفْسَادَهَا
“Allah
tarafından sirkeye dönüşmedikçe (İnsanlar tarafından etki edilerek) şaraptan
elde edilen sirkeyi içme. Allah’ın takdiri ile (kendiliğinden) bozularak sirke
haline gelmiş ise helal olur. Kişinin, kasten şaraptan sirkeye çevirdiklerini
bilmediği sürece, kitap ehlinden aldığı sirkeyi satmasında sakınca yoktur.”[1]
Kulların
müdahalesi ile şarabın sirkeye çevirilmesi ise yasaklanmıştır:
Enes
radıyallahu anh dedi ki:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
سُئِلَ عَنِ الْخَمْرِ تُتَّخَذُ خَلًّا فَقَالَ لَا
“Nebî
sallallahu aleyhi ve sellem’e şarabın sirkeye çevirilmesi hakkında sorulunca:
“Hayır”
buyurdu.[2]
İstihâle hükmü
sarhoş edici içkilere has değildir. Ölmüş hayvanın derisi tabaklandığı zaman
temiz olur:
Mersed b. Abdillah
el-Yezenî anlatıyor: “İbn Ya‘lâ es-Sebâ’î’nin üzerinde bir kürk gördüm ve
elimle dokundum. Bana:
“Kürke niye
elini değdin?” dedi. Ben bu hususta İbn Abbâs radiyallahu anhuma‘ya sordum ve
dedim ki:
“Biz Magrîb’te
yaşıyoruz. Bizimle birlikte Berberîler ve Mecusîler de var. Onlar bize
kestikleri koyunu getiriyorlar. Kestiklerini yemiyoruz. Bize, içerisine iç yağı
konmuş deriden mamul dağarcık getiriyorlar (bunu kabul edelim mi)?” İbn Abbâs radiyallahu
anhuma cevaben dedi ki:
“Bundan biz
de Rasûlullâh sallallahu aleyhi ve sellem’e sormuştuk:
دِبَاغُهُ طَهُورُهُ
“Derinin
tabaklanması onun temizliğidir” buyurdu.”[3]
İbn Abbas radiyallahu anhuma’dan: “Rasulullah sallallahu
aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
أَيُّمَا إِهَابٍ دُبِغَ فَقَدْ طَهُرَ
Bu hadisteki genel ifade, tabaklanma yoluyla istihalesi
mümkün olan bütün derileri kapsamaktadır.
Bilindiği üzere Allah Teâlâ ancak habislik vasfı olan
şeyleri haram kılmıştır. Necislik veya haramlığa sebep olan özelliğin ortadan
kalkmasıyla habislik vasfı da kalkar.[5]
İbn Hazm şöyle demiştir: “Necis veya haram olan bir şeyin
özellikleri değişirse onun hakkındaki haramlık hükmü de iptal olur ve o şey
başka bir isim alarak helal ve temiz olur. Artık o şey necis ve haram değildir,
bilakis başka bir şeye dönüşmüş ve başka bir hüküm almıştır.”[6]
İdrar, dışkılar, ölmüş hayvan eti, köpek, domuz ve hayvan
leşleri gibi necis maddeler yeryüzü üzerinde kuruyup su buharıyla semaya
yükseldiğinde, sonra yağmura karışıp yeryüzüne indiğinde, helal ve temiz su
olarak iner. Bunlar toprak altına gömüldüklerinde, suları yer altında başka
sulara karışır ve dönüşerek kuyulardan temiz su olarak çıkarlar.
Aynı şekilde hayvanların sütleri de böyledir. Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ
لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا
خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ
“Kuşkusuz sizin için hayvanlarda da büyük bir ibret vardır. Zira size,
onların karınlarındaki fışkı ile kan arasından, içenlerin boğazından kolayca
geçen hâlis bir süt içiriyoruz.”
(Nahl 66)
Damarlardaki kan, süte
dönüşerek necislik ve haramlık hükmünden, temiz ve helallik hükmüne dönmüştür.
İbn Sirin rahimehullah dedi
ki: “İbn Abbas radıyallahu anhuma süt içiyordu. Mutarrif kendisine: “Mazmaza
etmeyecek misin?” dedi. İbn Abbas radiyallahu anhuma dedi ki:
لَا
أُبَالِيهِ اسْمَحْ يُسْمَحْ لَكُمْ فَقَالَ رَجُلٌ إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ {مِنْ بَيْنِ
فَرْثٍ وَدَمٍ} قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ وَقَدْ قَالَ {لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ}
“Ben buna dikkat etmiyorum.
Musamahakar olursan sana da müsamahakâr olunur.” Başka birisi:
“Süt dışkı ve
kandan çıkmaktadır” deyince de:
“Allah Teâlâ: “İçenlerin boğazından
kolayca geçen hâlis bir süt içiriyoruz”
(Nahl 66) buyurmuştur” dedi.”[7]
Aynı şekilde temiz ve helal bir maddenin necis ve haram bir
maddeye dönüşmesi hali de böyledir. Su ve yemeklerin idrar ve dışkıya dönmesi
gibi.
İstihale hükümleri konusunda temelde fakihler arasında
ihtilaf yoktur. Ancak ayrıntılarda bazı ihtilaflar meydana gelmiştir. Mesela insan
müdahalesi ile tezeğin yakılarak küle çevrilmesi, domuzun tuza konularak tuza
çevrilmesi konusunda meşhur bir ihtilaf vardır.[8]
İbn Hazm şöyle demiştir: “Yenmesi mubah olan hayvanlar haram
maddelerle beslense o hayvan yine helaldir. Tavuk, ördek, akbaba gibi hayvanlar
böyledir. Şayet oğlak domuzdan sütü emse bu oğlağın etinin yenmesi yine
helaldir.”[9]
İbn Teymiyye şöyle demiştir: “Necis maddelerin yakılmasıyla
oluşan duman temizdir. Necis bir suyun buharı tavanda toplansa bu buhar
temizdir.”[10]
[1]
Buhârî ve Muslim'in şartlarına göre sahih. Ebu
Ubeyd el-Emval (288) İbn Zencuye el-Emval (438) Abdurrazzak (9/253) İbn Ebi
Şeybe (5/513) Beyhakî (6/37)
[2]
Sahih. Muslim (1983) Ahmed (3/180)Ebu
Davud (3675) Tirmizi (1294)
[3]
Sahih.
Muslim (366) Malik (2/498) Ebû Dâvud (4123) Tirmizî (1728) Nesâî (7/173) İbn
Mace (3609) Ahmed (1/219, 270) Darimî (1991)
[4]
Buhârî ve Muslim'in şartlarına göre sahih. İbn
Hibbân (4/103) İbn Carud el-Munteka (61) Ebu Avane (560-64) Ahmed (1/219, 270,
343) Tirmizî (1728) Nesâî (4241) İbn Mâce (3609) Beyhakî (1/16)
[5]
İbn Kayyım İ’lamu’l-Muvakki’in (1/394)
[6]
El-Muhalla (1/138)
[7]
Buhârî ve Muslim'in şartlarına göre sahih. Abdurrazzak
(1/177) İbn Ebî Şeybe (1/60)
[8]
Bkz.: İbn Teymiyye Mecmuu’l-Fetava (21/601)
[9]
El-Muhalla (7/429) Bkz.: Hanefilerden: İbn Nuceym Bahru’r-Raik (1/239) İbn
Abidin, Reddu’l-Muhtar (5/217) Şafiilerden: Şerbini Mugni’l-Muhtac (4/305)
Gazali el-Vesit (7/165) Suyutî el-Eşbah (s.107) Malikîlerden: Karafî ez-Zehîra
(4/104)
[10]
İbn Teymiyye Fetava’l-Kubra (1/262) Mecmuu’l-Fetava (21/611)