Sözlerin en doğrusu Allah'ın kelamı, yolların en hayırlısı Muhammed Aleyhisselam'ın yoludur. Dinde her sonradan çıkarılan şey bidattir.Her bidat sapıklıktır ve her sapıklık da cehennemdedir (Muslim no: 867)

Duâ

Duâ

15 Temmuz 2025 Salı

Dinlerini Yalan Üzerine Bina Eden Rafizilere Benzeşenler!

Cerh ve ta’dil âlimleri Rafizî Şiîlerdeki yalanın diğer fırkalardaki yalandan daha bariz olduğunda ittifak etmişlerdir.

El-A’meş rahimehullah Şia adına yalanlar uyduran el-Mugira b. Said el-Kufi ve ashabını kastederek şöyle demiştir:

أَدْرَكْتُ النَّاسَ وَمَا ‌يُسَمُّونَهُمْ ‌إِلَّا ‌الْكَذَّابِينَ

“Öyle insanlara yetiştim ki sadece yalancıların isimlerini verdiler.”[1]

İbnu’l-Mubarek rahimehullah dedi ki:

سَأَلَ أَبُو عِصْمَةَ أَبَا حَنِيفَةَ مِمَّنْ تَأْمُرُنِي أَنْ أَسْمَعَ الْآثَارَ؟ قَالَ مِنْ ‌كُلِّ ‌عَدْلٍ ‌فِي ‌هَوَاهُ ‌إِلَّا ‌الشِّيعَةَ فَإِنَّ أَصْلَ عُقَدِهِمْ تَضْلِيلُ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وآله وسلم وَمَنْ أَتَى السُّلْطَانَ طَائِعًا أَمَا إِنِّي لَا أَقُولُ إِنَّهُمْ يُكَذِّبُونَهُمْ أَوْ يَأْمُرُونَهُمْ بِمَا لَا يَنْبَغِي وَلَكِنْ وَطَّأُوا لَهُمْ حَتَّى انْقَادَتِ الْعَامَّةُ بِهِمْ فَهَذَانِ لَا يَنْبَغِي أَنْ يَكُونَا مِنْ أَئِمَّةِ الْمُسْلِمِينَ

“Ebu İsme, Ebu Hanife’ye: “Kimden hadis dinlememi emredersin?” diye sordu. O da dedi ki: “Şia dışında hevasında adalet sahibi olan herkesten dinle. Zira Şia’nın akidesinin aslı Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’in ashabını sapık görmektir. Yine kendi isteğiyle yöneticilere gidenlerden de dinleme. Ben onların yalan söylediklerini veya uygun olmayan şeyi emrettiklerini söylemiyorum. Lakin onların yöneticilere gitmeleri halinde halk onları örnek alır. Bu durum ise müslümanların imamlarından olacak bir kimseye yakışmaz.”[2]

Hammad b. Seleme rahimehullah şöyle demiştir: “Rafizilerin şeyhlerinden biri bana şöyle dedi:

كُنَّا إِذَا اجْتَمَعْنَا وَاسْتَحْسَنَّا ‌شَيْئًا ‌جَعَلْنَاهُ ‌حَدِيثًا

“Biz bir şeyi güzel bulur ve sözbirliği edersek onu hadis kılardık.”[3]

Muhammed b. Said el-Esfehanî’den: “Şerik rahimehullah’ı şöyle derken işittim:

أَحْمِلُ الْعِلْمَ عَنْ كُلِّ مَنْ لَقِيتُ إِلَّا الرَّافِضَةَ فَإِنَّهُمْ يَضَعُونَ الْحَدِيثَ وَيَتَّخِذُونَهُ دِينًا

“Rafıziler dışında karşılaştığım herkesten ilim aldım. Zira Rafiziler hadis uyduruyor ve onu din ediniyorlar.”[4]

Yunus b. Abdila’lâ dedi ki: “Eşheb şöyle dedi: “Malik rahimehullah’a Rafiziler hakkında sorulunca şöyle dedi:

لَا تُكَلِّمْهُمْ وَلَا تَرْوِ عَنْهُمْ فَإِنَّهُمْ يَكْذِبُونَ

“Onlarla konuşma ve onlardan rivayette bulunma! Zira onlar yalan söylüyorlar.”[5]

Abdullah b. el-Mubarek rahimehullah şöyle demiştir:

‌الدِّينُ ‌لأَهْلِ ‌الحَدِيثِ ‌وَالكَلَامُ وَالحِيَلُ لأَهْلِ الرَّأْيِ وَالكَذِبُ لِلْرَّافِضَةِ

“Dindarlık Hadis Ehlindedir. Kelam ve hile re’y ehlindedir. Yalan ise Rafizilerdedir.”[6]

Harmele dedi ki: “Şafii radıyallahu anh’ı şöyle derken işittim:

مَا رَأَيْتُ أَشْهَدَ عَلَى اللَّهِ بِالزُّورِ مِنَ الرَّافِضَةِ

“Rafiziler kadar yalanına Allah’ı şahit tutan kimse görmedim.”[7]

Muemmel b. İhab’dan: Yezid b. Harun rahimehullah’ı şöyle derken işittim:

يَكْتُبُ عَنْ كُلِّ صَاحِبِ بِدْعَةٍ إِذَا لَمْ يَكُنْ دَاعِيَةً إِلَّا الرَّافِضَةَ فَإِنَّهُمْ يَكْذِبُونَ

“Bid’atine davetçi olmayan her bid’atçiden hadis yazılır. Ancak Rafiziler hariç. Çünkü onlar yalan söylüyorlar.”[8]

Şia yalanı şiar edinmişler, buna “takiyye” adıyla da dini bir kılıf uydurmuşlardır. Ali radıyallahu anh ve ehli beyti üzerine de yalanlar söyleyip iftira etmekten sakınmamaktadırlar.

Ebu Amr el-Keşşî, er-Rical kitabında şöyle zikreder: “Ebu Abdillah Cafer es-Sadık dedi ki:

. .: كَانَ يَكْذِبَانِ عَلَى (ع) ثُمَّ ذَكَرَ وَبَزِيعًا وَالسَّرِيَّ وَمَعْمَرًا وَبَشَّارًا الْأَشْعَرِيَّ وَحَمْزَةَ الْيَزِيدِيَّ وَصَائِدًا النَّهْدِيَّ وَقَالَ:.

إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ ‌صَادِقُونَ ‌لَا ‌نَخْلُو ‌مِنْ ‌كَذَّابٍ ‌يَكْذِبُ عَلَيْنَا فيسقط صدقنا بكذبه علينا عند الناس كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله عليه وسلم) أَصْدَقَ الْبَرِيَّةِ لَهْجَةً وَكَانَ مُسَيْلِمَةُ يَكْذِبُ عَلَيْهِ وكان أمير المؤمنين علي بن أبي طالب أصدق من برأ الله من بعد رسول الله وكان الذي يكذب عليه عبد الله بن سبأ لعنه الله وكان أبو عبد الله الحسين بن علي قد ابتلي بالمختار الثقفي ثُمَّ ذَكَرَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ فَقَالَ كان يكذب عليه أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَارِثَ الشَّامِيَّ وَبَنَانَ ثُمَّ ذَكَرَ الْمُغِيرَةَ بْنَ سَعِيدٍ والسري وَأَبَا الْخَطَّابِ … فَقَالَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَإِنَّا لَا نَخْلُو مِنْ كَذَّابٍ يَكْذِبُ عَلَيْنَا كفانا الله مؤنة كل كذَّاب وأذاقهم الله حرَّ الحديد

“Biz Ehl-i Beyt olarak doğru sözlü kimseleriz. Yalancılardan ve bizim adımıza yalan söyleyenlerden selamette değiliz. Bizim doğruluğumuzu insanlar katında bizim adımıza söylenen yalanlar düşürmüştür. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem insanların en doğru konuşanı idi. Museyleme O’nun adına yalan söyledi. Mü’minlerin emiri Ali b. Ebi Talib radıyallahu anh Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’den sonra en doğru sözlü kişiydi. Abdullah b. Sebe – Allah ona lanet etsin – onun adına yalan söyledi. Ebu Abdillah el-Huseyn b. Ali radıyallahu anhuma, el-Muhtar es-Sekafî ile müptela oldu.” Sonra Ali b. el-Huseyn (Zeynu’l-âbidin) rahimehullah’tan bahsetti ve dedi ki:

“Onun adına da Ebu Abdillah el-Haris eş-Şamî ve Bunân yalan söyledi.” Sonra el-Mugire b. Said es-Serî ve Ebu’l-Hattab’dan… bahsetti ve dedi ki:

“Allah onlara lanet etsin! Yalancıların adımıza söyledikleri yalanlardan kurtulamadık! Allah her yalancıya karşı bize yeter. Allah onları kızgın demirlerle dağlasın!”[9]

Rafiziler hevâlarına uyan hadisler ve haberler uydurmakta aşırı gitmişlerdir. Ali radıyallahu anh ve Ehl-i Beyt’in fazileti hakkında hadisler uydurdukları gibi başta Ebu Bekr ve Ömer radıyallahu anhuma olmak üzere diğer sahabelerin zemmi hakkında da hadisler uydurmuşlardır. Hatta Şiî bir Mu’tzezilî edip olan İbn Ebi’l-Hadîd, Ömer radıyallahu anh’ın Fatıma radıyallahu anha’yı kapının arkasına sıkıştırması gibi Şianın uydurduğu bazı kıssaları zikrettikten sonra şöyle demiştir:

‌فَكُلُّ ‌ذَلِكَ ‌لَا ‌أَصْلَ ‌لَهُ ‌عِنْدَ ‌أَصْحَابِنَا وَلَا يُثْبِتُهُ أَحَدٌ مِنْهُمْ وَلَا رَوَاهُ أَهْلُ الحَدِيثِ وَلَا يَعْرِفُونَهُ وَإِنَّمَا هُوَ شَيْءٌ تَنْفَرِدُ الشِّيعَةُ بِنَقْلِهِ

“Bütün bunların ashabımız katında bir aslı yoktur, ashabımızdan hiçbiri bunları kabul etmez, hadis ehli bunları rivayet etmemişlerdir ve kabul etmemişlerdir. Bunlar sadece Şia’nın nakletmekte tek kaldıkları şeylerdir.”[10]

Yine Muaviye radıyallahu anh’ın zemmi hakkında da hadisler uydurmuşlardır. Bunun örneklerinden biri Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e şöyle söylediğini nispet etmeleridir:

إِذَا ‌رَأَيْتُمْ ‌مُعَاوِيَةَ ‌عَلَى ‌مِنْبَرِي فَاقْتُلُوهُ

Muaviye’yi benim minberim üzerinde görürseniz onu öldürün!”[11]

Bunun gibi daha nice hadisler uydurmuşlardır. Hafızlardan birinin tespitine göre Kufe’de Şiaların Ali ve Ehli Beytin fazileti, diğer sahabelerin zemmi hakkında uydurdukları hadislerin sayısı üç yüz bini bulmuştu!

Hadis ve sünnet ehli ise itikadlarına uygun düşse bile yalandan razı olmazlar. Nitekim Ebu Bekr, Ömer, Osman ve hatta Muaviye radıyallahu anhum’un faziletleri hakkında isnadlarıyla nice hadisler en-Nakkaş, el-Katiî, es-Sa’lebî, el-Ehvazî, Ebu Nuaym, Hatib el-Bağdadî, İbn Asakir gibi kimseler tarafından rivayet edillmiş, hadis alimleri bunlardan yalan olanları açıklamadan bırakmamışlardır. Hatta hadisin isnadında cerh ve ta’dil olarak durumu meçhul olan tek bir ravisi bulunsa o hadisi kabul etmek hususunda duraklamışlardır. Bid’atçilerin kriteri ise, isnadının durumu ne olursa olsun, metninin hevalarına uygun düşmesidir![12]

Bu yüzden zamanımızın hevâ ehli, hadislerin isnadlarını inceleyip sahih olanı ve olmayanı tespit etmemizden son derece rahatsız oluyorlar!

Ebu Nasr b. Selam Buhârî el-Fakih rahimehullah dedi ki:

لَيْسَ شَيْءٌ أَثْقَلَ عَلَى أَهْلِ الَإِلْحَادِ وَلَا أَبْغَضَ إِلَيْهِمْ مِنْ سَمَاعِ الْحَدِيثِ وَرِوَايَتِهِ بِإِسْنَادِهِ

“İlhâd ehline hadisi ve isnadıyla rivayetini dinlemekten daha ağır gelen ve daha çok buğzettikleri bir şey yoktur.”[13]

Evet, eskiden beri sapıklar bundan rahatsız oluyorlardı! Ebu Nasr el-Fakih böyle demiştir, çünkü o zamanda hadisin sahihi ile sakimi isnad zinciriyle biliniyordu, hadis ehli katında raviler isimleri ve nispeleriyle bilinmekte, kimin rivayetine güvenilip kiminkine güvenilmeyeceği isnad zinciri ile anlaşılıyordu. Bizim zamanımızda ise ravi sayısı çoğaldığı için, hadisle amel eden herkesin bütün ravileri tanımaları mümkün değildir. Bu yüzden bu ilmin ehli olan hadis uzmanı dürüst alimlerin, hadisin sıhhati hakkındaki şahitliğiyle, onların rical ve metin tahkikleriyle ortaya koymuş oldukları çabaların sonuçlarıyla amel etmek mecburiyeti vardır.  

Sözün kısası, dün hadislerin isnadıyla rivayet edilmesine karşı çıkan zihniyet ile bugün hadislerin sıhhat hükümlerinin belirtilmesine karşı çıkan zihniyet aynıdır!

Çünkü onlar hadis metinlerinin sahih olup olmadığına aldırmaksızın, yalnızca hevâlarına uygun olmasını murad ediyorlar! Tıpkı yalanı din edinen Rafizîler gibi!



[1] Minhacu’s-Sunne (1/16)

[2] Hatib el-Kifaye (s.203)

[3] Hatib el-Cami (162)

[4] Zehebi Mizanu’l-İ’tidal (1/28)

[5] Zehebi Mizanu’l-İ’tidal (1/27)

[6] Zehebi el-Munteka (s.480)

[7] İbn Ebî Hâtim Adabu’ş-Şafii (s.144) Hatib el-Kifaye (s.202) Ebû Nuaym Hilyetu'l-Evliyâ (9/114)

[8] Minhacu’s-Sunne (1/16) Mizanuı’l-İ’tidal (1/28)

[9] Keşşi er-Rical (s.257)

[10] Şerhu Nehci’l-Belaga (1/135)

[11] Bkz.: Suyuti el-Lealiu’l-Masnua (1/323)

[12] Bkz.. Zehebi el-Munteka (s.480)

[13] Herevi Zemmu’l-Kelam (239) Hâkim Marife (s.4) Sabuni Akide (s.35) Hatib Şerafu Ashabi’l-Hadis (157)

Meclislerin Keffareti

Meclislerin Keffareti
"Subhâneka'llâhumme ve bihamdik ve eşhedu en lâ ilâhe illâ ente estağfiruke ve etûbu ileyk" (Taberani 10/164, el-Elbânî Sahîhu'l-Câmi (4487)