Sözlerin en doğrusu Allah'ın kelamı, yolların en hayırlısı Muhammed Aleyhisselam'ın yoludur. Dinde her sonradan çıkarılan şey bidattir.Her bidat sapıklıktır ve her sapıklık da cehennemdedir (Muslim no: 867)

Duâ

Duâ

Daru's-Sunne Neşidler

29 Ocak 2013 Salı

Şirk ve Bid’at Ehline Sert Davranmak ve Onları Öfkelendirmek Sünnettir


Allah Azze ve Celle şöyle buyurmuştur: “Muhammed Allah'ın Rasûlüdür. Onun beraberinde bulunanlar, kâfirlere karşı sert, kendi aralarında da merhametlidirler. Onları, rükû ve secde ederek Allah'ın lütuf ve rızasını aradıklarını görürsün. Onların alâmetleri, yüzlerindeki secde eseridir. Bu, onlann Tevrat'ta anlatılan vasıflarıdır. İncil'deki vasıfları ise, filizini vermiş bir ekin gibidir ki, onu kuvvetlendirmiş, o da ekicilerin hoşuna gidecek şekilde kalınlaşmış ve gövdesi üzerine dikilmiştir. Mü'minlerin böyle olması da, kâfirleri onlara karşı öfkelendirmek içindir. Allah, onlardan îman edip sâlih amel işleyenlere mağfiret ve büyük bir mükâfat va'detmiştir” (Fetih 29)
İbn Abbâs radıyallahu anhuma'dan:
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «أَهْدَى عَامَ الْحُدَيْبِيَةِ فِي هَدَايَا رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جَمَلًا كَانَ لِأَبِي جَهْلٍ، فِي رَأْسِهِ بُرَةُ فِضَّةٍ يَغِيظُ بِذَلِكَ الْمُشْرِكِينَ
“Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Hudeybiye yılında, hac kurbanları arasında bir de, Ebû Cehil'e ait olan ve başında gümüşten bir halka bulunan kurbanlık bir deve gön­derdi. Müşrikleri bu­nunla öfkelendiriyordu.”
Ebû Dâvud (1749) Ahmed (1/261) İbn Huzeyme (2898) Hakim (1/639) Beyhaki (5/185) Taberani (11/92) Şeyh el-Elbani ve Şeyh Muqbil: “Hasen” demişlerdir.
Hadiste söz konusu edilen Ebû Cehil'e ait deve Bedir savaşında ganimet olarak müslümanların eline geçmiş ve ganimetlerin taksimi neticesinde Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in payına düşmüştü. Müşriklerin bu deveyi görünce kızmalarının sebebi kendilerine Bedir savaşındaki yenilgilerini hatırlatmasıdır.

Meclislerin Keffareti

Meclislerin Keffareti
"Subhâneka'llâhumme ve bihamdik ve eşhedu en lâ ilâhe illâ ente estağfiruke ve etûbu ileyk" (Taberani 10/164, el-Elbânî Sahîhu'l-Câmi (4487)