Şeyh Ahmed b. Ömer
Bazemul
Tercüme: Ebu Muaz
1- Samimî selefî ile hak
ile oynayarak selefî olduğunu söyleyeni ayırt etmemek
2- Selefî'lik iddia
edenlerin hileleri sebebiyle samîmî selefî'leri eleştirmek
3- Asıl kaynağını
bilmediği halde bir sözü veya fiili selefî bir alime nispet etmek
4- Selefî’nin kendi
anlayış ve düşüncesini âlimin anlayışı ve maksadı olarak lanse edip, âlimin
kastetmediği şeyi ona nispet etmek.
5- Gençlerin
beceremedikleri konularda tartışmaları ve kendilerini ilgilendirmeyen
meselelere girmeleri
6- Kardeşlikte samimi
olmamak ve kasıtlı kimselerin yaydıkları sözlere kulak vermek
7- Özellikle âlimler
katında özel olan ve nakledildiği zaman fırsat kollayan kimselerin
sû-i isti'mâl edeceği meseleleri yaymak
8- Hak ile batıl
arasındaki ihtilafı şahsî ihtilaf olarak nitelemek. Gevşemeciler, daveti
yardımsız bırakanlar ve Haddadî’ler buna ne kadar da sevinirler!
9- Kimden ilim
alınacağını bilmemek. İlimle beraber Allah’tan sakınmanın bulunması zorunludur.
10- Takvadan çok, günahkarlığa
yakın olan kimselerden ilim almak. Kendisine helâl olmayan şeylerle Allah’ın
dinini kullanarak avcılık yapan ne kadar da çoktur!
11- Âlimlere danışmadan bazı
ilim talebelerini (sohbet etmesi için) misafir etmek
12- Selefî olduğunu
söyleyen herkesi; ilmi ve dindarlığı hususunda güvenilir bir selefî zannetmek
13- Yaratılmış olanları
hakkın önüne geçirmek. Onlardan birinin âlimlere karşı edeb suretinde hakkı
reddettiğini ve bâtılı desteklediğini görürsün.
14- Kasıtlı yanlış ile
kasıtsız hata arasını ayırmamak. Bu ikisini eşit görmek aşırılık veya
gevşekliktir.
15- Gençlerin ilim
talebelerinin etrafında toplanması. İlim talebesinden istifade edilebilir,
fakat o tâbî olunan bir önder edinilemez.
16- İlim talebesinin tasarruflarını
âlimlerin tasarruflarına kıyaslamak. Halbuki ikisinin arasındaki fark gayet
açıktır.
17- Dünyevi
maslahatlarını elde etmek için bazı kimselerin hoca olarak ön plana çıkmaları
18-Davette ön planda yer
alan ilim talebelerinin âlimlerle irtibatta bulunmamaları, âlimlere
danışmamaları, bilakis bunu gereksiz görmeleri. Bu tehlikeli bir sapmadır.
19- Bazı ilim
talebelerinin selef’i olmayan (yani kendisinden önce o meseleyi dile getiren bir âlime dayanmadan) kaideler koymaları. Bunu ya kendisini
beğenmişliğinden ya da âlimlik taslamasından yapar.
20- Bazı ilim
talebelerine âlimlermiş gibi muamele edilmesi hatta âlimlerden önde tutulması. Hâlbuki
ilim talebesinin bunu hak etmediği bilinmektedir.
21- Bazı ilim
talebelerinin, etrafındakileri kendisine taassup edecek ve kendisinin
görüşlerine boyun eğecek şekilde yetiştirmeleri.
22- Menhec üzerinde giden
bir selefî’yi; cerhte (bid’at ehlini eleştirme ve reddetme hususunda) aşırılıkla veya acelecilikle
suçlamak.
23- Bazı ilim
talebelerinin, mezheplerin delile aykırı görüşlerini, başka bir görüşü
desteklemek için yaymaları.
24- Delile aykırı olan ve
selef'i olmayan şaz ve reddedilmiş görüşleri ortaya koyarak yaymak. Böyle bir
tutumu sünnet âlimleri kötülemişlerdir.
25- Bazı ilim
talebelerinin, muhaliflere karşı çıkan samimi selefîlere karşı insanları kışkırtmaları.
26- Bazı selefî'lerin
ihtilaflı konulara girerek hükümde bulunmaya çalışmaları ve kendisinden büyük âlimler
hakkında hükümde bulunmaları. Bu bir edepsizliktir.
27- Renkten renge giren
bazılarının selefî'lerin saflarına girerek insanları birbirine düşürmeleri ve
nasihatçi suretinde fitnelerin ateşini yakmaları
28- Şer’î ilim derslerinin
aşamalarını gözetmeden ve edepleriyle edeplenmeden davet etmek ve ders vermek
için öne çıkmak.
29- Selefî davet adı
altında mal toplayıp bunları gayesi dışında yerlere harcamak.
